Σαν σήμερα στις 4/10/1999, η οικογένεια του ΠΑΟΚ βυθίστηκε στο πένθος, όταν έξι αετόπουλα άφησαν την τελευταία τους πνοή στα Τέμπη, επιστρέφοντας από την Αθήνα, όπου είχαν πάει για να δουν τη λατρεμένη μας ομάδα...
Ο κόσμος του ΠΑΟΚ έχασε εκείνη τη νύχτα έξι αδέρφια: Τον Χαράλαμπο Ζαπουνίδη 20 χρόνων, τoν Δημήτρη Ανδρεαδάκη 25 χρόνων, την Χριστίνα Τζιόβα 18 χρόνων, τον Αναστάσιο Θέμελη 22 χρόνων, τον Γιώργιο Γκανάτσιο 22 χρόνων και τον Κυριάκο Λαζαρίδη 17 χρόνων, μέλη του Συνδέσμου Φίλων ΠΑΟΚ Κορδελιού.
Τα αδέλφια μας στις 4:30 τα χαράματα άφηναν τα νιάτα τους και την τρέλα τους για τον ΠΑΟΚ θυσία στην κοιλάδα των Τεμπών…
Τα έξι νέα παιδιά συνέχισαν το ταξίδι τους για άλλους κόσμους, πιο μακρινούς - εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος και αδικία - έχοντας σαν τελευταίες αναμνήσεις τους πανηγυρισμούς και το ατέλειωτο τραγούδι που είχαν προηγηθεί στο ΟΑΚΑ.
Τα έξι αετόπουλα είχαν πια τον ΠΑΟΚ πάνω απ΄όλα! Πιο πάνω κι από την ίδια τους τη ζωή...
Πολλά ειπώθηκαν για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη εκείνο το τραγικό δυστύχημα και πολλοί πολιτικάντηδες βρήκαν ευκαιρία να καταφερθούν κατά των οργανωμένων μετακινήσεων των οπαδών και ουσιαστικά να απαγορεύσουν τις εκδρομές.
Σύντομα όμως πήραν το μήνυμα από τον λαό του ΠΑΟΚ πως "οι εκδρομές μας δε σταματάνε…" και πως ο λαός του ΠΑΟΚ θα βρίσκεται πάντα και παντού διαδίδοντας την ιδέα ΠΑΟΚ και αδιαφορώντας για το κόστος που έχει μια τέτοια στάση ζωής.
Ποτέ δε φύγαν από την σκέψη μας, οι χαρές και οι λύπες μας είναι και δικές τους, οι αγώνες μας για έναν ισχυρότερο ΠΑΟΚ είναι και αγώνες τους. Χρέος μας να τους κρατήσουμε για πάντα στη μνήμη μας και να τραγουδάμε στα γήπεδα όλης της γης το αδέρφια ζείτε …
Συχνά τους φαντάζομαι να διαμαρτύρονται για τη ζωή που δεν έζησαν. Άλλοτε πάλι να κάνουν αμπαλαέα με αγγέλους και ονειρικά σε μια διάσταση έξω απ΄τον χρόνο μακριά από τη θλίψη, χαρούμενοι και αγνοί, ίσως γιατί γνωρίζουν το μεγάλο μυστικό. Και ξέρουν το μεγάλο μυστικό γιατί είναι άγγελοι.
Άγγελοι που, κρυφοκοιτούν παραμερίζοντας τα σύννεφα, γελούν με την ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και τραγουδούν για την ΠΑΟΚΑΡΑ. Γιατί ξέρουν πια πως, το μόνο διάλειμμα στον πόνο και τη μιζέρια της καθημερινότητας είναι τα τέσσερα γράμματα που κουβαλάς βαθιά μέσα σου …
Αδέρφια ζείτε!
