Σαν σήμερα στις 13/4/1993, στο ντυμένο στα ασπρόμαυρα ΣΕΦ, ο "Δικέφαλος του Βορρά" έχασε την πολύ μεγάλη ευκαιρία να γίνει η πρώτη ελληνική ομάδα που θα χάριζε στην Eλλάδα, το πρώτο κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης στο μπάσκετ...
Ήταν Μεγάλη Τρίτη (13/4/1993), όταν ο ΠΑΟΚ του Ντούσαν Ίβκοβιτς αγωνιζόταν στο δεύτερο ημιτελικό του F4, με αντίπαλο την Μπένετον Τρεβίζο του μεγάλου Τόνι Κούκοτς.
Είχε προηγηθεί χρονικά το παιχνίδι της Λιμόζ με την Ρεάλ, στο οποίο το αουτσάιντερ της διοργάνωσης (Λιμόζ του Μάλκοβιτς), παίζοντας κάτι σαν μπάσκετ, με την ανοχή των διαιτητών (Ζιχ και Έκστρομ) κατάφερε να επικρατήσει των Ισπανών με 62-52.
Γιάνγκ και Ζντοβτς έδωσαν την πρόκριση στους ξυλοκόπους της Λιμόζ που πέρασαν στον τελικό ελέω Στάνκοβιτς...
Το κλειστό του Πειραιά κόχλαζε από το πάθος 12.000 και πλέον ΠΑΟΚτσήδων που δώσαμε πραγματική μάχη για να αποκτήσουμε ένα πολυπόθητο εισιτήριο, πληρώνοντας μάλιστα και ένα "μικρό χαράτσι" για όσους θυμούνται...
Το λιμάνι εκείνες τις μέρες είχε κατακλυστεί από ασπρόμαυρα κασκόλ, σημαίες και συνθήματα, καθώς δεν είχε μείνει ούτε κρεβάτι για δείγμα στα ξενοδοχεία του. Κυκλοφορούσαμε στους δρόμους χωρίς να διανοηθεί κανείς να μας ακουμπήσει!
Εννοείται χωρίς προστασία από την αστυνομία και τα σχετικά... Ο κόσμος του ΠΑΟΚ εκείνη την εποχή δε χρειαζόταν τέτοια πράματα! Αν κάποιος έπρεπε να προστατευτεί ήταν οι κάτοικοι της περιοχής και όχι εμείς...
Τις προηγούμενες μέρες, η εθνική οδός είχε μετατραπεί σε ένα ποτάμι που μετάφερε όλον αυτόν τον κόσμο στο μεγαλύτερο -τότε- κλειστό της χώρας. Το ασπρόμαυρο καραβάνι με μεγάλη πίστη στην κατάκτηση του τροπαίου, έκανε όλα αυτά τα χιλιόμετρα για να αποθεώσει την ομάδα που κατά τη διάρκεια εκείνης της χρονιάς είχε παίξει εξαιρετικό μπάσκετ και δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι πήγε στο F4 σαν το μεγάλο φαβορί, όχι μόνο λόγω της έδρας αλλά και λόγω ποιότητας ομάδας.
Ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά στο παιχνίδι παροτρυνόμενος από τον κόσμο που έδινε παράσταση στις εξέδρες και βρέθηκε στο ημίχρονο να προηγείται με 51-45. Έπαιζε όμως από το 5' έχοντας τον Φασούλα με 3 φάουλ και τον αντικαταστάτη του, Χρήστο Τσέκο στη Θεσσαλονίκη, καθώς λίγες μέρες πριν είχε τραυματιστεί σε τροχαίο στον περιφερειακό.
Ο Τσέκος, ένας παίκτης χωρίς μεγάλη προσφορά στην ομάδα, θα μπορούσε σε εκείνο το ματς να βοηθήσει, καθώς είχε το σωματότυπο να μαρκάρει τον Ρουσκόνι που μας έκανε μεγάλη ζημιά εκείνη την καταραμένη βραδιά...
Λίγο πριν το τέλος της αναμέτρησης ο ΠΑΟΚ είχε βρεθεί στο +7 (68-61), αλλά τέσσερα συνεχόμενα τρίποντα του Ιακομπίνι έφεραν το σκορ στο 71-73. Η συνέχεια δεν ήταν για καρδιακούς.
Το προβάδισμα άλλαζε συνεχώς, η ομάδα μας είχε στο κρίσιμο αυτό σημείο, μοιραίο τον Πρέλεβις που έχασε ένα φαινομενικά εύκολο για την κλάση του καλάθι, καθώς και τις 1+1 βολές που εκτέλεσε λίγο νωρίτερα...
Η έλλειψη καθαρού μυαλού, όχι μόνο από τον Μπάνε, αλλά από όλη την ομάδα ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Ακόμα και ο ψυχρός Ντούσαν Ίβκοβιτς, είχε μερίδιο συμμετοχής στην ήττα, αφήνοντας τον Ιακομπίνι να κάνει πάρτι, ενώ μπορούσε να ρίξει επάνω του έναν από τους Μπουντούρη - Μπαλογιάννη.
Οι Ιταλοί από την πλευρά τους είχαν σε εξαιρετική μέρα τους Κούκοτς (10 ασίστ, 8 ριμπάουντς), Ιακομπίνι (5/8 τρίποντα τα 4 συνεχόμενα!!!) και Ρουσκόνι (5/8 βολές, 9/15 δίποντα, 7 ριμπάουντς), και με ένα καλάθι που πέτυχε ο παγκοσμίως άγνωστος και εξαφανισμένος στη συνέχεια, Μαουρίτσιο Ραγκάτσι, σχεδόν στην εκπνοή (2,3" πριν τη λήξη), πήραν την πρόκριση παγώνοντας το ΣΕΦ.
Η τελευταία απέλπιδα προσπάθεια του Μπάνε να σκοράρει από πολύ μακριά ήταν αποτυχημένη. Ο θρύλος του ΠΑΟΚτσήδικου μπάσκετ δεν είχε βρεθεί σε καλή μέρα σε εκείνο το παιχνίδι και παρά τους 21 πόντους του, είχε άσχημα στατιστικά (5/6 βολές, 8/17 δίποντα, 0/5 τρίποντα, 3 λάθη)
Ο Δικέφαλος κυριάρχησε στα ριμπάουντς (είχε 38 έναντι 28 της Μπενετόν), έδωσε 8 τάπες στους Ιταλούς, αλλά όλα αυτά δεν αποδείχτηκαν αρκετά για να πάρουμε το πολυπόθητο ροζ φύλλο αγώνα. Τελικό σκορ 77-79.
Η απογοήτευση στο τέλος του ματς ήταν κάτι παραπάνω από τεράστια, ο κόσμος δεν μπορούσε να χωνέψει αυτό που συνέβη... Οι περισσότεροι παρέμειναν στις θέσεις τους μην μπορώντας να καταλάβουν πώς χάθηκε αυτή η ευκαιρία!
Οι συνθέσεις των ομάδων:
ΠΑΟΚ: Μαματζιόλας, Βαλαβανίδης, Μπουντούρης (3), Πρέλεβιτς (21), Μπάρλοου (14), Κόρφας (12), Λέβινγκστον (18), φασούλας 9, Φιλίππου και Μπαλογιάννης
Μπενετόν: Μιάν (3), Πίκολλι, Ιακομπίνι (17), Κούκοτς (15), Ραγκάτσι (5), Πελλακάνι, Τιγκλ (9), Βιανίνι (7), Σκαρόνε και Ρουσκόνι (23)
Για την ιστορία σε εκείνο το φάιναλ φορ είχαν βρεθεί: ο ΠΑΟΚ, η Ρεάλ, η Μπενετόν και η Λιμόζ. Για να φτάσουν ως εκεί οι τέσσερις ομάδες είχαν αποκλείσει στα προημιτελικά τους:
Ορτέζ-ΠΑΟΚ: 86-103 (Τζον Κόρφας 14, Κλ. Λέβινγκστον 17, Μπάνε Πρέλεβιτς 30, Κεν Μπάρλοου 20, φασούλας 15) και 65-81.
ΟΣΦΠ-Λιμόζ: 70-67, 53-59 και 58-60.
Μπολόνια-Ρεάλ: 56-76 και 58-79.
Σκαβολίνι-Μπενετόν: 94-92, 94-101 και 58-77.
Μικρός Τελικός
Στο μικρό τελικό της διοργάνωσης που έγινε στις 15/4 (Μ. Πέμπτη), ο ΠΑΟΚ, έχοντας σε σπουδαία βραδιά τους Μπάρλοου και Λέβινγκστον νίκησε τη Ρεάλ με 76-70 και κατετάγη τρίτος, παίρνοντας από τους Ισπανούς τη ρεβάνς για το χαμένο τελικό της Ναντ.
Θυμόμαστε ακόμα το κράξιμο που έπεσε σε εκείνον τον αγώνα, στον αρχιμάγειρα της Fiba, Στάνκοβιτς, για την αντιμετώπιση που είχε η ομάδα από τους διαιτητές (Βιρόβνικ και Ρεμς) στον ημιτελικό με την ομάδα του Τρεβίζο.
Στον τελικό: Λιμόζ-Μπενετόν Τρεβίζο 59-55 (ημίχρονο 22-28).
Δεν υπάρχει κανείς από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ που βρέθηκε εκείνη τη μέρα στο ΣΕΦ, που να μη μην έρχεται στο νου του κάθε Μεγάλη Τρίτη, εκείνο το παιχνίδι που όπως είναι πανθομολογούμενο άλλαξε την ιστορική ρότα του τμήματος μπάσκετ. Πολλά πράγματα θα είχαν διαφοροποιηθεί αν ο ΠΑΟΚ σήκωνε εκείνη την κούπα!
Δείτε το 1ο ημίχρονο του αγώνα ΠΑΟΚ - Μπενετόν
Δείτε το 2ο ημίχρονο του αγώνα ΠΑΟΚ - Μπενετόν
