Σαν σήμερα στις 17/11/1940, ο αριστερός οπισθοφύλακας του ΠΑΟΚ, Γιώργος Βατίκης, έγινε ο πρώτος Έλληνας αθλητής που έπεσε στο αλβανικό μέτωπο...
Υπήρξε βασικός αμυντικός της ομάδας με 49 παρουσίες από το 1935. Τότε δεν υπήρχε ακόμα εθνικό πρωτάθλημα και ο αριθμός των 49 συμμετοχών δεν είναι μικρός.
Έτος γέννησης: 1918 (Θεσσαλονίκη).
Θέση: Αριστερός οπισθοφύλακας.
Ομάδα: ΠΑΟΚ.
Μοράβας, 17 Νοεμβρίου 1940... «Μέρες τώρα, μάχη σκληρή. Εφτά φορές στην ίδια μέρα το ύψωμα 1878, καταλαμβάνεται και ανακαταλαμβάνεται. Η διαταγή του επιτελείου, αμετάκλητη: πρέπει να παρθεί, να πάρουμε σίγουρα την Κορυτσά.
Η 573η μονάς πυροβολητών ενισχύει το 27ον Σύνταγμα Κοζάνης. Διοικητής μίας πυροβολαρχίας της, ο έφεδρος ανθυπασπιστής, Γιώργος Βατίκης».
Είχε μόλις βγει από τη Σχολή Εφέδρων της Σύρου... «Απόγευμα, άλλη μια επίθεσις. Ο νεαρός ανθυπασπιστής, αχρηστεύει με πυροβόλα δύο βασικές εστίες αμύνης των Ιταλών. Και κατορθώνει να στήσει το πολυβόλο του στην κορυφή του υψώματος. Εκεί ψηλά, με 10 πολυβολητές του. Οι Ιταλοί χτυπάνε. Ο πρώτος πολυβολητής πέφτει.
Ο δεύτερος...». Μένουν έξι... «Νιώθει πόνο στον ώμο. Ψάχνει με τα δάκτυλα. Κατακόκκινα. Κάποια σφαίρα. Τσουρουφλάει τη σάρκα. Μα μένει εκεί, πρώτη γραμμή. Νέα φωτιά...». Μένουν πέντε, τρεις...
«Λυσσασμένος, ορμάει στο πυροβόλο, βάλει μόνος του. Η μοίρα το 'φερε να μείνει τελευταίος. Οι στρατιώτες του έπεσαν μέχρις ενός. Το σούρουπο, έφθασαν οι ενισχύσεις. Όταν ανέβηκαν, με επί κεφαλής τον ανθυπολοχαγό, Κωνσταντίνο Κολόμβα, τον βρήκαν νεκρό επάνω στο πυροβόλο, με γαζωμένο στήθος».
Ο πρώτος Έλληνας αθλητής που «έπεσε» στο αλβανικό! Θυσία που άνοιξε τον δρόμο για την Κορυτσά.
Τρίτη μέρα Δεκεμβρίου, επιστολή Κολόμβα στη μάνα του, Μακρίνα: «Τον ενεταφίασα μόνος. Κλίνω ευλαβικά το γόνυ προ του μεγάλου νεκρού...».
Πρώτος, το πληροφορήθηκε ο άνδρας της αδελφής του Πολύμνιας, αντιεισαγγελέας Γαλόπουλος. Δεν μίλησε.
Λίγο μετά, το τηλεγράφημα στον Μεταξά σκορπούσε ρίγη: «Χαλάλι το παιδί μας για την πατρίδα...». Απάντηση: «Σας εννοώ, σας θαυμάζω. Το παιδί σας ζει τώρα αιώνια...».
Μετά θάνατον, ο Βατίκης προήχθη σε ανθυπολοχαγό και του απενεμήθη Αργυρούν Αριστείο Ανδρείας και Δίπλωμα Ευγνωμοσύνης της Πατρίδος...
Eκτός του Βατίκη στον πόλεμο του '40 είχε σκοτωθεί και ο Νίκος Σωτηριάδης για τον οποίον οι ασπρόμαυρες ιστορίες έχουν κάνει ξεχωριστό αφιέρωμα,στην ημερομηνία του θανάτου του, που μπορείτε να διαβάσετε στο Νίκος Σωτηριάδης: Ένας διεθνής ήρωας!
Ήταν ΠΑΟΚτσήδες που έτρεξαν στο πεδίο της μάχης όταν τους κάλεσε το ιερό καθήκον, αλλά δεν γύρισαν από το μέτωπο ποτέ ...Οι απώλειες αυτές είχαν άμεσο αντίκτυπο στην μεταπολεμική πορεία της ομάδας που κινήθηκε σε χαμηλές πτήσεις, μιας και το κενό των ποδοσφαιριστών που χάθηκαν δεν ήταν καθόλου εύκολο να αναπληρωθεί.
Όσο για την πιο ρετρό ενδεκάδα των Πρωταθλητών Θεσσαλονίκης 1936-1937:
Από αριστερά όρθιοι: Κυρ. Μποστατζόγλου, Απ. Κοντόπουλος, Αρ. Ιωαννίδης, Κ. Καλογιάννης, Π. Βαφειάδης. Καθιστοί: Πανίδης, Αναστασιάδης, Ν. Σωτηριάδης (τερματοφύλακας), Κοσμίδης, Μοσχίδης, Βασιλειάδης.
Η ομάδα του 1939:
Από αριστερά όρθιοι: Γεωργίου, Κρήττας, Βατίκης, Μποστατζόγλου, Ιωαννίδης, Πανίδης, Σωτηριάδης, Π. Κοντόπουλος (έφορος), Μάλτας (ταμίας). Καθιστοί: Σεραφείδης, Απ. Κοντόπουλος, Αρβανίτης, Καλογιάννης.
