"Να πάρει το Κύπελλο ο ΠΑΟΚ" (2002)

Σαν σήμερα στις 4/9/2002, ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε το Λεωνίδιο στην Τούμπα, στον επαναληπτικό αγώνα της α΄ φάσης του κυπέλλου Ελλάδας, της περιόδου 2002-2003...
 
Ο τίτλος του κειμένου "Να πάρει το Κύπελλο ο ΠΑΟΚ" ... ήταν η ευχή που έδωσε ο τεχνικός του Λεωνιδίου, Κώστας Σταματίου, σαν σήμερα στις 4/9/2002, μετά το παιχνίδι κυπέλλου της ομάδας του στην Τούμπα.

Μια ευχή που λίγους μήνες αργότερα έπιασε τόπο, καθώς ο ΠΑΟΚ στο ίδιο γήπεδο, "πατούσε" τον Άρη με 1-0 και στεφόταν Κυπελλούχος Ελλάδας! Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!

Στην 61η διοργάνωση του κυπέλλου Ελλάδας 2002-03 μετείχαν συνολικά 52 ομάδες (16 Α' εθνικής, 16 Β' εθνικής και 20 Γ' εθνικής κατηγορίας). Διεξήχθη σε 6 γύρους, συμπεριλαμβανομένου του τελικού.

Από τη σεζόν αυτή καταργείται εκ νέου η προκριματική φάση των ομίλων κι έτσι υπήρξαν μόνο διπλοί νοκ άουτ αγώνες. Ο ΠΑΟΚ κληρώθηκε να αντιμετωπίσει στον α' γύρο το Λεωνίδιο και αφού πήρε το διπλό εκτός έδρας με 0-1 (39' Καφές) στο πρώτο παιχνίδι, υποδέχτηκε σαν σήμερα στις 4/9/2002 την πελοποννησιακή ομάδα στην Τούμπα.

Μια Τούμπα που ήταν σχεδόν άδεια (κόπηκαν μόλις 591 εισιτήρια!) και οι λίγοι θεατές της αναμέτρησης είδαν έναν ΠΑΟΚ με πολλές ρεζέρβες στη σύνθεση του να έχει μια επιθετική γραμμή, κυριολεκτικά για κλάματα! 

Το Λεωνίδιο ταμπουρώθηκε εξ αρχής στην άμυνά του, ο ΠΑΟΚ είχε την υπεροχή, έβγαλε κυρίως στο πρώτο ημίχρονο κάποιες καλές φάσεις, οι οποίες δεν μετουσιώθηκαν σε κάποιο γκολ είτε λόγω αστοχίας των κυνηγών μας, είτε λόγω της πολύ καλής παρουσίας του τερματοφύλακα του Λεωνιδίου, Παναγιώτη Νάση!

Οι συνθέσεις:

ΠΑΟΚ: Πουρλιοτόπουλος, Σκαρντίνα (70' Φουτσίνι), Νάστος, Κουτσόπουλος, Μάρκος, Ζαβαντίας (46' Ελευθεριάδης), Βοσκαρίδης, Κούτσης, Κοσµίνσκι, Φοφανά, Καραδήµος (64' Σπάσιτς).

Λεωνίδιο: Νάσης, Μπουζάνης, Μουρτζίλας, Μανιάτης (56' Κουτσώνας), Αντωνιάδης (89' Τσουκάτος), Γολεγγός, Βλαχόπουλος (79' Πλατάκης), Τσιρτσίκος, Μητροφάνης, Λέτσιος, Λιόσης.

..................................................................

* Κάνοντας ένα flash back σε εκείνην την όχι και τόσο μακρινή εποχή, βρίσκουμε τον ΠΑΟΚ σε μια αγωνιστική χρονιά (2002-2003) γεμάτη από οικονομικά προβλήματα, με έναν πρόεδρο να διάγει τους τελευταίους του μήνες στην προεδρική καρέκλα (Μπάτμαν). Παρόλα αυτά η ομάδα με τον Άγγελο Αναστασιάδη στο τιμόνι της βρήκε τον τρόπο να τα καταφέρει...

Η πορεία του ΠΑΟΚ προς τον τελικό πέρασε από δύο φάσεις. Την αρχική μετριότητα των πρώτων τριών φάσεων της διοργάνωσης διαδέχτηκε μια σειρά τεσσάρων αγώνων με Ολυμπιακό και ΑΕΚ χάρη στην οποία ο Δικέφαλος φτερούγισε προς τον τελικό της 17ης Μαΐου ...

Αναλυτικά ο δρόμος για τον τελικό:

Α΄φάση:
Λεωνίδιο - ΠΑΟΚ 0-1 (39' Καφές)
ΠΑΟΚ -Λεωνίδιο 0-0

Β' φάση
ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός Βόλου 2-0 (33' Σαλπιγγίδης, 85' Φρούσος)
Ολυμπιακός Βόλου - ΠΑΟΚ 0-0

Γ' φάση
ΠΑΟΚ - ΟΦΗ 0-0
ΟΦΗ - ΠΑΟΚ 1-1 (23' Σοάρες - 61' Σαλπιγγίδης)

Στη συνέχεια η κληρωτίδα έφερε μπροστά μας τον Ολυμπιακό. Η πρόκριση κρίθηκε σε διπλά ματς.

26/2/2003 ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός 3-1 (10' Γεωργιάδης, 31' Μάρκος, 86' Οκκάς - 44' Γιαννακόπουλος με πέναλτι που είδε μόνο ο Τσαγκαράκης)

12/3/2003 Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ 1-2 στη Ριζούπολη (30' Γεωργιάδης, 32' Οκκάς - 76' Χούτος)

Ο Δικέφαλος ήταν πλέον στους τέσσερις της διοργάνωσης και ο ενθουσιασμός του κόσμου είχε περιθωριοποιήσει την γκρίνια των τελευταίων μηνών, καθώς γνώριζε πως ο τελικός θα γινόταν για πρώτη φορά στη ιστορία του θεσμού στο κάστρο της Τούμπας, κάτι που σήμαινε πάρα πολλά...

Στην τετράδα μαζί μας, είχαν προκριθεί επίσης η ΑΕΚ, το Αιγάλεω και ο συμπολίτης. Τα ζευγάρια που προέκυψαν ήταν ΑΕΚ- ΠΑΟΚ και Αιγάλεω - Αρης.

23/4/2003 ΑΕΚ - ΠΑΟΚ 0-1 (40΄ Γιασεμάκης)
 

7/5/2003 ΠΑΟΚ - ΑΕΚ 1-1 (8' Μαλαδένης - 88΄Οκκάς)
 

Εκείνες τις ημέρες ήταν σε έξαρση οι προσφυγές καθώς οι απλήρωτοι παίκτες που τις έκαναν, ήταν πολλοί. Τα προβλήματα αυτά όμως έμειναν στα συρτάρια και έτσι ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε και στους δύο ημιτελικούς με την αθηναϊκή ομάδα πάνοπλος και αποφασισμένος όσο ποτέ. Η πρόκριση ήρθε παρά το καρδιοχτύπι της ρεβάνς, με τον Οκκά να σκοράρει λίγο πριν το τέλος του επαναληπτικού με την ΑΕΚ.

Γνωρίζοντας τον αντίπαλο, όλοι μιλούσαν για τη μεγάλη ευκαιρία να πάρει ο σύλλογος τη ρεβάνς από τον συμπολίτη για το χαμένο κύπελλο του '70 (το πρώτο, μοναδικό του και πιθανότατα το τελευταίο του!). 

Αυτή θα ήταν η 16η φορά που θα παίρναμε μέρος σε έναν τελικό και μάλιστα αυτός θα διεξαγόταν στην Τούμπα. Κάτι που ήταν γνωστό από τις 6/9/2002, στην περίπτωση που ένας φιναλίστ ήταν από τη Β. Ελλάδα!

Οι συμπολίτες κίνησαν γη και ουρανό για να μεταφερθεί έστω και την τελευταία στιγμή η έδρα του τελικού αλλά μάταια...
 

Οι δύο ομάδες πήραν επίσημα από 9.230 εισιτήρια, όμως ο ΠΑΟΚτσήδικος κόσμος που βρέθηκε στο γήπεδο ήταν σχεδόν διπλάσιος. Θυμίζουμε τη μεγάλη ζώνη ασφαλείας (ολόκληρη η Θύρα 5 και κομμάτι της 6) που υπήρχε ανάμεσά μας για το φόβο των ... Ιουδαίων. 

Ο αγώνας δεν έχει πολλά για να θυμόμαστε, καθώς ήταν ένα άτεχνο, νευρικό παιχνίδι που όμως το τέλος του βρήκε τον Παντελή Καφέ με το κύπελλο στα χέρια!

Tο γκολ που έκρινε το ματς ήρθε στο 25ʼ όταν μετά από μια μπαλιά του Μάρκου, ο Γιώργος Γεωργιάδης αφού πρώτα έστειλε αδιάβαστο εκείνον τον ... Κατσαρό, πλάσαρε υποδειγματικά τον Λαμπάκη αναγκάζοντας τα δίχτυα να σαλέψουν και τα μυαλά μας να σαλέψουν από χαρά.

Η σύνθεση του ΠΑΟΚ (Αναστασιάδης): Τοχούρογλου, Κουτσόπουλος, Εγκωμίτης, Αμπονσά (89ʼ Νάστος), Μάρκος, Κούτσης (70ʼ Χασιώτης), Γεωργιάδης, Κουκέλκα, Οκκάς, Καφές, Γιασουμή (74ʼ Σπάσιτς).

Αναμένοντας να δούμε την κούπα στα χέρια του αρχηγού, η Τούμπα δονούνταν από το σύνθημα Σήκωσέ το, το γ@μημένο ..., ένα σύνθημα που τραγουδήθηκε από όλους μας με απίστευτο πάθος και σχολιάστηκε όμως αρνητικά από Αθηναίους κονδυλοφόρους τις επόμενες ώρες. 

Το οξύμωρο στην υπόθεση είναι, ότι οι ίδιοι ήταν αυτοί που ένα χρόνο αργότερα το είχαν σαν κεντρικό στις φυλλάδες τους, όταν ο Θ. Ζαγοράκης σήκωνε το Euro 2004 στα γήπεδα της Πορτογαλίας...