Σαν σήμερα στις 4/1/1965 καταγράφηκε μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του "Δικεφάλου"...
Να, πώς περιγράφονται τα γεγονότα εκείνης της μέρας στο βιβλίο "Αυτός είναι ο ΠΑΟΚ (80 χρόνια)":
"Ένα από τα δραματικότερα περιστατικά στην ιστορία του ΠΑΟΚ είναι ασφαλώς τα γεγονότα της 4ης Ιανουαρίου 1965. Ο, τι έγινε την ημέρα εκείνη μένει σαν παράδειγμα μελανό του τι μπορούν να κάνουν οι φίλαθλοι όταν προς στιγμήν εκτραπούν και νομίζουν ότι εμπαίζονται.
Ένα αμόκ αυτοκαταστροφής εκδηλώθηκε μέσα σ' ένα μεγάλο πλήθος φιλάθλων με αποτέλεσμα να επιχειρηθεί καταστροφή των εγκαταστάσεων του γηπέδου καθώς και των γραφείων του συλλόγου! Ούτε λίγο ούτε πολύ φίλαθλοι οπαδοί του ΠΑΟΚ ευρισκόμενοι εκτός εαυτού κατέστρεψαν το ίδιο τους το σπίτι, το λαμπρό στάδιο που ο μόχθος τους ο δικός τους δημιούργησε.
Πίσω από τη δραματικότητα του περιστατικού και κάτω από την επιφανειακή εξήγηση πως φταίνε οι φίλαθλοι κρύβεται το παράπονο δεκάδων ετών φιλάθλων που είδαν την ομάδα τους να αδικείται στα γήπεδα, που γνωρίσαν διαιτητάς που πρόσβαλαν τη νοημοσύνη τους και που διάβαζαν κατά καιρούς αποφάσεις προσβλητικές για την φιλοτιμία τους.
Σήμερα μπορούμε να το πούμε απερίφραστα: η καταστροφική μανία των οπαδών του ΠΑΟΚ απέναντι στο γήπεδο είναι η ποδοσφαιρική αυτοκτονία ενός ανθρώπου - του φιλάθλου - που έφθασε σε τέτοιο όριο απελπισμένης αγανακτήσεως ώστε να οδηγηθεί στην αυτοκαταστροφή.
Βέβαια υπάρχουν και άλλες αιτίες.
Όπως το θερμό ταμπεραμέντο των οπαδών του Δικεφάλου που αγαπούν με τέτοιο πάθος την ομάδα τους ώστε καμιά φορά οδηγούνται στα άκρα.
Βέβαια υπάρχει και μια σημαντική αφορμή. Τα επεισόδια έγιναν μετά από τη δεύτερη αναβολή του αγώνος για το πρωτάθλημα Εθνικής κατηγορίας ΠΑΟΚ - Ολυμπιακού. Τόσο τη μια φορά, όσο και την άλλη το γήπεδο κρίθηκε ακατάλληλο.
Μάλιστα, διαιτητής ήταν ο Αυστριακός Σιλλερ, ο οποίος διαιτήτευσε στο Καυτατζόγλειο Στάδιο τη συνάντηση Ελλάδος-Ελβετίας.
Το ιστορικόν της υποθέσεως:
Γύρω στις 2 το απόγευμα 15.000 φίλαθλοι γύρω-γύρω από το γήπεδο περίμεναν καρτερικά τον διαιτητή που θα αποφάσιζε για την διεξαγωγή του αγώνος.
Ο διαιτητής, ο οποίος είχε επισκεφθεί το γήπεδο και στις 11 το πρωί και το είχε κρίνει ακατάλληλο ματαίωσε οριστικά τον αγώνα.
Από εκεί και πέρα τα γεγονότα εξελίχθηκαν αστραπιαία. Οι παίκται του Oλυμπιακού έφυγαν για τη Βίλλα Ριτς, οι διαιτηταί αποσύρθηκαν στα αποδυτήρια για να συντάξουν το φύλλο αγώνος και η αστυνομική δύναμις απεσύρθη πλην 3-4 χωροφυλάκων.
Ξαφνικά οι φίλαθλοι όρμησαν σαν ένας άνθρωπος, έσπασαν το συρματόπλεγμα και πετούσαν πέτρες στα αποδυτήρια.
Γύρω στις 2.000 άτομα επιδόθηκαν με αγριότητα στην καταστροφή του γηπέδου και σε λίγα λεπτά είχαν εξαφανιστεί τα κιγκλιδώματα, οι μεγαφωνικές εγκαταστάσεις, τα γκολπόστ, τα δίχτυα, οι σηματοδότες στο τερέν του μπάσκετ, οι υαλοπίνακες στην αίθουσα συνεδριάσεων και είχε ανασκαφεί ο χορτοτάπητας στον αγωνιστικό χώρο!
Στις 3.30' μετά από δραματική έκκληση του συμβουλίου του ΠΑΟΚ έφτασαν αστυνομικές δυνάμεις.
Στις 4 το απόγευμα σε μια κορύφωση των δραματικών επεισοδίων και ενώ το γήπεδο ελιθοβολείτο ακόμη, έφθασαν ο Νομάρχης, ο Γενικός διευθυντής της Αστυνομίας και ο Εισαγγελέας.
Μετά την αποχώρηση των φιλάθλων, έγιναν ανακρίσεις καθώς και συλλήψεις περιορισμένης κλίμακος.
Ασφαλώς ήταν ένα περιστατικό που δεν τιμάει κανέναν φίλαθλο, πολύ περισσότερο οπαδούς του ΠΑΟΚ.
Ένα παρόμοιο ξέσπασμα είχε πρωτοεμφανιστεί σαν φαινόμενο στην Ελλάδα πριν λίγο καιρό στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας όπου Αθηναίοι και Πειραιείς φίλαθλοι νομίζοντας πως είναι μάρτυρες ενός φτιαχτού αγώνος έκαναν γης μαδιάμ τα πάντα.
Απόδειξις πως το περιστατικό ήταν άτυχο και πως οι φίλαθλοι μετενόησαν είναι οι επόμενες συναντήσεις στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, όπου ο κόσμος με χαρακτηριστική τάξη και προσοχή παρότρυνε την ομάδα του".
