Σαν σήμερα στις 26/8/2010, ο "Δικέφαλος του Βορρά" έγραψε μια από τις χρυσές σελίδες της ιστορίας του, παίρνοντας μια ιστορική πρόκριση στον τόπο που γεννήθηκε, στην Πόλη...
Η ομάδα μας όλα τα χρόνια της ύπαρξής της έχει να επιδείξει πολλά και σπουδαία κατορθώματα, αλλά νομίζουμε ότι εκείνη η επική πρόκριση βρίσκεται στην κορωνίδα των επιτυχιών της.
Δεν υπάρχει ΠΑΟΚτσής στον πλανήτη που να μην πανηγύρισε με την ψυχή του το γκολ που πέτυχε "το αλάνι" στην παράταση και έστειλε τον ΠΑΟΚ στους ομίλους του Europa League και την τουρκική ομάδα στα Τάρταρα.
Θεωρούμε σκόπιμο να ξεκινήσουμε το αφιέρωμά μας στα όσα έγιναν εκείνη τη μαγική και ονειρεμένη νύχτα, με την εισαγωγή ενός κειμένου που γράφτηκε την επομένη του αγώνα από τον Olivares (δυστυχώς δεν είναι πια στη ζωή) και για εμάς παραμένει σαν ένα από τα ωραιότερα που έχουν ανέβει στη σελίδα ...
Απολαύστε το:
Το Παλούκωμα
Το έτος 537 μχ. ένας άντρας σφίγγοντας στο χέρι ένα σταυρό περνάει το κατώφλι ενός ναού χτισμένου σε αρχιτεκτονικό ρυθμό βασιλικής με τρούλο. Ο τρούλος μοιάζει να αιωρείται εξαιτίας των παραθύρων που βρίσκονται γύρω από τη βάση του ή όπως λέει ο Προκόπιος δίνει την εντύπωση πως είναι ένα κομμάτι ουρανού που κρέμεται στη γη.
Κοιτάζει γύρω του να απλώνεται αυτό που πριν ήταν σχήματα που έβλεπε στα σχέδια των μηχανικών Ανθέμιου από τις Τράλλεις (σημερινό Αϊβαλί) και Ισίδωρου από τη Μίλητο σε ένα προϋπολογισμό 300 εκατομμυρίων χρυσών δραχμών.
Ο αυτοκράτορας συνειδητοποιεί πως με αυτό το έργο θα περάσει για πάντα στην Ιστορία και κλείνει τα μάτια πριν ψιθυρίσει «Νενίκηκά σε, Σολομών!» για να εκφράσει έτσι το δέος του για το μνημείο που ήταν πιο θαυμαστό από το ναό του Σολομώντα στα Ιεροσόλυμα. Στα θυρανοίξια της Αγίας Σοφίας γίνονται θυσίες χιλιάδων ελαφιών, βοών, και ορνίθων και διανομή χιλιάδων μοδίων σίτου στους φτωχούς, καθώς και πολυήμερη πανήγυρη.
Το έτος 2010μχ. ένας άντρας σφίγγοντας στο χέρι ένα κομποσχοίνι περνάει το κατώφλι του ίδιου ναού για να προσευχηθεί και να κάνει μία ευχή. Στη δικιά του εποχή στα γήπεδα όπου πρέπει μόνο να δίνονται οι μάχες Μουσουλμάνοι Τούρκοι απειλούν και πάλι να βρεθούν στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις στηριζόμενοι σε υπεράριθμες και ακριβότερες ποδοσφαιρικές δυνάμεις.
Οι ακτίνες του ήλιου μπαίνουν στο χώρο από τα 100 παράθυρα και εκείνος κοιτάζει τριγύρω του σιωπηλός. Σηκώνει το κεφάλι του αντικρίζοντας την κορυφή του θόλου όπου έχουν χρησιμοποιηθεί ελαφρόπετρες από τη Ρόδο που φέρουν την επιγραφή της "Μεγάλης Εκκλησίας του Κωνσταντίνου".
Κλείνει τα μάτια και μοιάζει να ακούει τα χτυπήματα και τα καλέσματα από μακριά αυτού που ήταν. Τριγύρω τίποτα δεν είναι πια το ίδιο. Εκεί που εξωτερικά και επί της κορυφής του θόλου φερόταν ο μέγας "Ερυσίπτολις Σταυρός" δηλαδή το έρεισμα της Πόλης τώρα έχει αντικατασταθεί με την ημισέληνο.
Αρχίζει την προσευχή του κοιτάζοντας στο Νότιο μέρος του Υπερώου τη μορφή του Ιησού. Σε εσένα επιτάσσουμε τη διψασμένη μας ψυχή. Κάνε μας κληρικούς της Δικαιοσύνης σου. Στον αγώνα ο αετός καίγεται στη φλόγα του κόσμου που θέλει να τον δει πεσμένο στην αρένα ενώ τα χτυπήματα μέσα από τη γη του παρελθόντος συνεχίζουν να ακούγονται.
Κατά το 83ο λεπτό της αναμέτρησης σύμφωνα με τις Γραφές ο ίδιος άντρας αποφασίζει να αλλάξει τακτική στην εμπροσθοφυλακή του και ζητάει από έναν Βόσνιο Ιππότη του να φορέσει την πανοπλία του για να περάσει στη μάχη πράγμα που έκανε υποσχόμενος στον 4ο διαιτητή πως τώρα θα τους διασκεδάσει.
Στο 102ο λεπτό ο ομόγλωσσος του φύλακας των ιερών και των οσίων χτυπάει τη σφαίρα με δύναμη φέρνοντας τη στον άξονα της σύγκρουσης όπου έχει μετακινηθεί σύμφωνα με την εντολή κάποιος που κατάγεται από το οχυρό που ίδρυσε ο Vimara Peres ως πόλη με το όνομα του Vimaraes (σήμερα Guimarães) για να γιορτάσει τη νίκη που πέτυχε εκεί απέναντι στους Μαυριτανούς.
Ο άξιος απόγονος του Peres κερδίζει την κεφαλιά από τον κατά πολύ ψηλότερο Bilica χάρη στην εκρηκτικότητα του δικαιώνοντας έτσι τον προπονητή του που τον μετακίνησε σε αυτό το σημείο του χάρτη και τροφοδοτεί με αυτό τον τρόπο τον Βόσνιο που ξεκινάει την προσπάθεια εφόρμησης του καταδιωκόμενος από έναν πατριώτη του Παύλου Γαβριήλ και φτάνοντας εμπρός από τον Τούρκο υπερασπιστή Volkan Demirel.
Εκεί με το αριστερό πόδι εκτελεί τον αντίπαλο του και καθώς έχει ξεκουφαθεί και τρελαθεί από τα χτυπήματα όπως δείχνει σπεύδει στο σημείο που ακούγονται, ξεριζώνει το στειλιάρι και το καρφώνει στην καρδιά της πρόκρισης κηρύσσοντας το Τέλος δια ανασκολοπισμού.
Και συνεχίζει να επιδεικνύει τη λεία του μαζί με τους συντρόφους ...
ολοκληρώνοντας την προφητεία του θριαμβικού γυρισμού.
Όσον αφορά το παιχνίδι ο ΠΑΟΚ, που στάθηκε πολύ καλά στο πρώτο μέρος, άντεξε την πίεση που ήρθε μετά το γκολ του Εμρέ στις αρχές του δεύτερου (50') και πήρε αυτό που ήθελε με το τέρμα του Βόσνιου επιθετικού στην παράταση, βουλώνοντας τα στόματα όλων αυτών που τον είχαν χαμένο από χέρι.
Οι αναγκαστικές αλλαγές με τους τραυματισμούς και τις τιμωρίες, οδήγησαν τον Παύλο Δερμιτζάκη σε διαφοροποιήσεις προσώπων, όχι όμως και σχήματος. Ο Κρέσιτς κάτω από τα δοκάρια, Μπουσαϊντί δεξιά, Λίνο αριστερά και Κοντρέρας-Μαλεζάς.
Την τριάδα στα χαφ αποτελούσαν οι Φωτάκης, Γκαρσία και Σορλέν. Στο δεξί άκρο της επίθεσης έβγαινε ο Σαλπιγγίδης, από απέναντι ο Βιεϊρίνια και στην κορυφή ο Φιλομένο.
Στο πρώτο μέρος οι Τούρκοι είχαν την κατοχή της μπάλας, κοντά στο 65%, κάτι που δεν μεταφράστηκε όμως σε ευκαιρίες μπροστά από την εστία του Κρέσιτς. Οι τρεις γραμμές διατηρούσαν σωστές αποστάσεις, ενώ στο κέντρο δέσποζε η παρουσία του Πάμπλο Γκαρσία.
Το γρήγορο γκολ του Εμρέ έφερε μικρή ταραχή στους παίκτες μας και για περίπου 20' οι γηπεδούχοι δημιούργησαν αρκετές φάσεις στην εστία του Κρέσιτς.
Οι κύριοι λόγοι για αυτό ήταν οι κούραση των χαφ, που δυσκολευόταν να ακολουθήσουν τους αντιπάλους τους, αλλά και ο δαιμόνιος Στοχ, που έκανε πάρτι από τα αριστερά, εκθέτοντας σε αρκετές περιπτώσεις τον Μπουσαϊντί.
Μάλιστα ο Τυνήσιος δεξιός μπακ δέχτηκε μια κίτρινη κάρτα στην προσπάθειά του να τον αναχαιτίσει και ο Δερμιτζάκης, βλέποντας πως θα μπορούσε να αποβληθεί, τον αντικατέστησε.
Οι παίκτες μας αφού ισορρόπησαν το ματς, συνέχισαν με υπομονή ψάχνοντας την καλή ευκαιρία. Αυτό που δεν κατάφερε ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης στο 62΄, που ήταν και η πιο κραυγαλέα ευκαιρία του αγώνα, το έκανε ο Ζλάταν Μουσλίμοβιτς.
Ο Βόσνιος, ο οποίος είχε σφίξει τα δόντια τις προηγούμενες ημέρες προκειμένου να ξεπεράσει το πρόβλημα τραυματισμού, μπήκε ως αλλαγή και κατάφερε στην παράταση να πετύχει ένα από τα πιο σημαντικά γκολ που βάζει στην καριέρα του.
Οι συνθέσεις:
Φενερμπαχτσέ: Βολκάν, Λουγκάνο, Μπίλικα, Αντρέ Σαντός, Γκιονούλ, Κριστιάν, Στοχ, Εμρέ (75' Σελτσούκ), Τοπούζ (91' Οζέρ), Άλεξ, Νιανγκ.
ΠΑΟΚ: Κρέσιτς, Μπουσαϊντί (75' Σνάουτσνερ), Λίνο, Κοντρέρας, Μαλεζάς, Φωτάκης (92' Κουτσιανικούλης), Σορλέν, Γκαρσία, Σαλπιγγίδης, Φιλομένο (83' Μουσλίμοβιτς), Βιεϊρίνια.
Συγκλόνισαν οι 2.500 ΠΑΟΚτσήδες που βρέθηκαν στη γειτονική χώρα με ότι μέσο μπορούσαν. 45 λεωφορεία, αρκετά ΙΧ ενώ κάποιοι ταξίδεψαν με αεροπλάνα. Η Εγνατία οδός βάφτηκε ασπρόμαυρη, αφού από τις 8 το πρωί μέχρι και τις 12 το μεσημέρι της 26ης του Αυγούστου, σε όλη τη διαδρομή συναντούσε κανείς, γκρουπ λεωφορείων που μετέφεραν ΠΑΟΚτσήδες και πήγαιναν προς τους Κήπους.
Μαθήματα κερκίδας παραδόθηκαν εκείνο το βράδυ στους Τούρκους που δεν πίστευαν στα μάτια τους με αυτά που έβλεπαν. Το πάθος ξεχείλιζε στις εξέδρες από τα αετόπουλα που δεν καταλάβαιναν τίποτε.
Ζούσαν το ατέλειωτο μεθύσι μιας ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ επιτυχίας, απέναντι σε έναν αντίπαλο με πολλαπλάσιο μπάτζετ, αλλά με πολύ λιγότερα αποθέματα ψυχής. Αυτά τα τελευταία κάνουν τον ΠΑΟΚτσή να ξεχωρίζει και να μη μασάει, σε όποιο γήπεδο του κόσμου και αν βρεθεί...
Το video "The Return To Birthplace" (έργο του Zorro4) θυμίζει σε όλους -με τον τρόπο του- το μεγάλο επίτευγμα των παιδιών του Παύλου Δερμιτζάκη. Οι αετοί πέταξαν πάνω από την Αγια -Σοφιά και έδωσαν τεράστια χαρά στους ΠΑΟΚτσήδες όλου του κόσμου.
