Toν πρώτο ύμνο της ομάδας του ΠΑΟΚ ελάχιστοι τον
γνωρίζουν. Εμείς εδώ, απλά σας τον θυμίζουμε!
Ακούστε τον από πιτσιρίκια της Ακαδημίας του ΠΑΟΚ στο
video που ακολουθεί ...
Ο ύμνος γράφτηκε και τραγουδήθηκε λίγους μήνες μετά την ίδρυση της ομάδας το 1927, με αφορμή τις πρώτες επιτυχίες του Δικεφάλου στα παιχνίδια που έδωσε με τους συμπολίτες. Τραγουδιόταν κυριολεκτικά παντού: στα καφενεία, στους δρόμους, στις ταβέρνες και φυσικά στα γήπεδα όπου αγωνιζόταν η λατρεμένη ομάδα των προσφύγων...
Θυμηθείτε τους στίχους του:
Είμαστε εμείς της Πόλης τα παιδιά τα
παινεμένα
που παίζουμε την μπάλα ξακουσμένα.
Έχουμε περίσσεια χάρη
που καμία ομάς δεν έχει άλλη.
Το σύστημά μας είναι πάσα - πάσα - πάσα
στο τέλος της σεζόν θα κάνουμε την κάσσα
να δούμε πόσα γκολ μας έχουν δώσει
και πόσα εμείς τους έχουμε φορτώσει...
Τα έχουμε όλα - όλα - όλα
σκάρες, παπούτσια, παντελόνια
μαύρη φανέλα και επιγονατίδες
για να τρελαίνονται οι δεσποινίδες.
Δε φοβόμαστε κανέναν
Αρη ούτε Ηρακλή,
γιατί έχουμε αρχηγό μας
Βεντουρέλλη ... μερακλή!
Όπως αναφέρεται σε πηγές της εποχής, ο πρώτος
ύμνος του ΠΑΟΚ λίγα χρόνια αργότερα διασκευάστηκε και προσαρμόστηκε στα ονόματα
των παικτών εκείνης της μακρινής εποχής...
Είμαστε εμείς της Πόλης τα παιδιά τα
παινεμένα
που παίζουμε την μπάλα ξακουσμένα.
Έχουμε περίσσεια χάρη
που καμία ομάς δεν έχει άλλη.
To τέρμα μας είναι από μπετόν φτιαγμένο
γιατί είναι από το Χαρχάλα φυλαγμένο.
Τα δυο μπακ μας είναι ίδια λιοντάρια,
πατούνε πάντα σε γερά αχνάρια.
Κι αν το Μικέ μας λάθρα
τον περάσουν
στο γέρο τον Μπιζού θε
να τα χάσουν.
Τα τρία χαφ μας είναι ολόρθα κάστρα
που κάμουν τους εχθρούς να βλέπουν
άστρα.
Ρωμύλο, Κωτσαρά και το Γιωργάκη
που είναι πυρ, μανία και μεράκι..
Τα δυο αφάν γκατέ είναι τιμή μας
το καύχημα στη μπροστινή γραμμή μας.
Ο Αράπης μ' όλους μόνος
του τα βάζει
και ο Ετιέν στο πι και
φι τα γκολ τα βάζει....
Τα δυο εξτρέμ μας είναι πάντα αγριεμένα
σουτάρουν πάσες που δεν πάνε στα χαμένα.
Ο Φώτης μας ολοταχώς
σαν τη χελώνα ... τρέχει
κι ο Μακαρονάς που
ευκαιρίες πάντα έχει...
