Σαν σήμερα στις 18/2/1981, δημοσιεύτηκε μια σπάνια συνέντευξη του Γκιούλα Λόραντ ...
Ο Γκιούλα Λόραντ σπανιότατα έδινε συνεντεύξεις καθώς ήταν γνωστό πως οι σχέσεις με τους δημοσιογράφους της εποχής εκείνης, δεν ήταν και οι καλύτερες ...
Στο δεύτερο πέρασμά του από τον ΠΑΟΚ, μετά την ήττα στην Πάτρα από την Παναχαϊκή, παραχώρησε μια συνέντευξη στον Γιώργο Λιάνη, στην οποία μίλησε τόσο για τη μεγάλη ομάδα της Εθνικής Ουγγαρίας, όσο και για τον ΠΑΟΚ, λίγους μήνες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στην Τούμπα...
Ποια ήταν η φιλοσοφία της μεγάλης Ουγγαρίας του Πούσκας, του Χιντεγκούτι, του Σάντορ και των άλλων παικταράδων εκείνης της υπερομάδας: "Πολύ απλή φιλοσοφία, για 7 χρόνια οι ίδιοι παίκτες παίζαμε στις ίδιες θέσεις σε όλα τα γήπεδα της γης. Εκείνη η ομάδα είχε τα πάντα. Είχε σιγανούς ποδοσφαιριστές, γρήγορους, τεχνίτες, δυνατούς, σκληρούς, μεγάλες προσωπικότητες και επιπλέον είχε τον Γκούσταβ Σέμπες, έναν εμπνευσμένο ηγέτη που ήταν ο καπετάνιος της ομάδας. Ήμασταν όλοι επαγγελματίες. Στους δημοσιογράφους αρέσει να πλέκουν ψεύτικες ιστορίες για κείνη την ομάδα".
Σχολιάζοντας την άποψη του Πούσκας, ότι η Ισπανία είναι μια τρελή χώρα, με ωραίες σινιορίτες, και ταυρομαχίες είπε: "Α ναι... Έτσι ήταν ο Φέρεντς. Αρκετά τρελός μάλιστα. Ξέρετε όλοι οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές είναι λίγο τρελοί. Αυτό φανερώνει και το πάθος με το οποίο στρέφονται στο ποδόσφαιρο. Όλοι οι μεγάλοι άνθρωποι φαντάζομαι ότι θα έχουν κάποιες παθολογικές πλευρές".
Για τη δική του παρουσία στη μεγάλη Ουγγαρία, ανέφερε: "Έπαιζα σέντερ μπακ. Ήμουν 56 φορές διεθνής. 3 ήττες - 53 νίκες!!!"
Για την ήττα από τη Γερμανία στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954, η οποία θεωρήθηκε η ήττα του αιώνα, καθώς οι Ούγγροι είχαν κερδίσει στον όμιλο με 8-3 (!) και έχασαν στον τελικό της Βέρνης με 3-2, δήλωσε:
"Τώρα που γνώρισα το γερμανικό ποδόσφαιρο από κοντά το βλέπω απλό, οι Γερμανοί είχαν καλύτερη φυσική κατάσταση και ήταν πιο καλά ψυχολογικά προετοιμασμένοι.
Δεν είχαν να χάσουν τίποτε με μια ήττα εκείνη τη μέρα! Ήδη είχαν χάσει δυο φορές από εμάς με πολύ βαρύ σκορ και όλοι τους έβλεπαν σαν πρόβατα που πήγαιναν εκ του ασφαλούς στη σφαγή!
Μόνο όταν μίλησα με τον φίλο μου Φριτς Βάλτερ και το πολύ μεγάλο αστέρι εκείνη την εποχή και τον προπονητή Σεπ Χέρμπεγκερ, μόνο όταν αντάλλαξα μαζί τους κουβέντες, κατάλαβα πόσο καλά προετοιμασμένοι ήταν οι Γερμανοί και για αυτό, δεν ήταν ένα τυχαίο αποτέλεσμα!
Οι πιθανότητές τους να μας νικήσουν ήταν 1%, αλλά γi' αυτό παραμένει όμορφο σπορ το ποδόσφαιρο. Φανταστείτε τι μονότονα θα ήταν τα πράγματα αν όλα συνέβαιναν δίχως εκπλήξεις..."
Μιλώντας για τον εαυτό του, υπογράμμισε: "Έχω δυο κόρες από τον πρώτο γάμο μου που η μία είναι ψυχίατρος και η άλλη η Νοεμί βρίσκεται μαζί μου στη Θεσσαλονίκη. Έχω και μια κόρη την Έστερ που είναι φαρμακοποιός από τον δεύτερο γάμο μου.
Η πρώτη μου γυναίκα δε με ακολούθησε όταν έφυγα από την Ουγγαρία. 'Εχω ένα εγγονάκι ενός χρονών την Μπάρμπαρα. Είμαι ευτυχισμένους με όλους αυτούς. Δουλεύω σκληρά γι' αυτήν την οικογένεια, δεν τους στερώ τίποτε".
Όσο για τον λόγο που έφυγε από την Ουγγαρία: "Με έδιωξαν τα ... "ψηλά καπέλα". Δεν είχα την υποστήριξή τους τότε. Στα 1962 πρότεινα μια αναδιοργάνωση του ποδοσφαίρου της Ουγγαρίας σύμφωνα και με τις κατακτήσεις του Δυτικού συστήματος.
Απαίτησα να αλλάξει δομή το ποδόσφαιρο, δεν με άκουσαν τότε! πριν λίγο καιρό ο Μπάροττι υπέγραψε αυτές τις μεταρρυθμίσεις με καθυστέρηση. Τώρα αυτά που είχα υποστηρίξει τότε διδάσκονται υποχρεωτικά στην Ουγγαρία".
Για το αν γνωρίζει την τύχη των συμπαικτών του στη μεγάλη Ουγγαρία: "Ο Πούσκας γυρνάει σαν τσιγγάνος από χώρα σε χώρα, τώρα είναι προπονητής στην Αίγυπτο.
Ο Χιντεγκούτι ήταν προπονητής στην Αίγυπτο και τώρα γύρισε στην Ουγγαρία και φοράει τις παντόφλες του στο σπίτι του...
Ο Λάντος είναι και αυτός στο σπίτι του στην Ουγγαρία, ο Μπόζικ και ο Ζαχαρίας πέθαναν.
Ο Κότσις πέθανε πριν ένα χρόνο, ο Μπουζάνσκι είναι διευθυντής σε ανθρακωρυχείο, ο Μπουντάι γαλονάς στον στρατό.
Ο Τσίμπορ μάνατζερ στην Μπαρτσελόνα και ο Σέμπες, το αφεντικό, ο εγκέφαλος, 75 χρονών στην Ουγγαρία".
Γκιούλα Λόραντ, θα μιλήσουμε πολύ σκληρά. Ο ΠΑΟΚ πέθανε σαν μεγάλη ομάδα; "Πέθανε το πιστεύω, αυτό που λέτε είναι αλήθεια..."
Γιατί πέθανε; "Γιατί τη στιγμή που χρειαζόταν να γίνει η αλλαγή, δεν έγινε. Η στιγμή αυτή ήταν πριν δύο χρόνια. Με φώναξαν με καθυστέρηση δύο χρόνων να κάνω την αλλαγή.
Η μεγάλη ομάδα του 1976, δεν υπάρχει πια! Ο Κούδας, γέρασε, ο Τερζανίδης έφυγε, ο Αποστολίδης, σταμάτησε, ο Αναστασιάδης δεν είναι τελείως καλά. Η ανανέωση δεν έγινε. Οι μεγάλες ομάδες, όπως και οι μεγάλοι παίκτες, οι μεγάλοι στρατηλάτες, οι μεγάλοι πολιτικοί δεν διαρκούν για πάντα".
Και τι προσπαθείτε να πετύχετε με την ομάδα που τώρα έχετε στα χέρια σας; "Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, χτυπάω το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Στο πρωτάθλημα κόντεψε να με λυγίσει ένας μεγάλος αντίπαλος. Ήταν ο πιο απρόβλεπτος. Κάποτε υπήρξε ο πιο καλός μου σύμμαχος. Φέτος ήταν εχθρός μου".
Για ποιον μιλάτε; "Για την Τούμπα!!! Αυτό το στάδιο που κόχλαζε από πάθος, αυτό που οι αντίπαλοι το βλέπανε τέρας ανίκητο, λαβώθηκε με τους σεισμούς και μας ανάγκασε να φύγουμε μακριά, πρόσφυγες σε ξένα γήπεδα.
Πέντε βαθμούς κόστισε στην ομάδα μου η εξορία! Αν τους είχε θα ήταν πάλι πρώτη. Αναγκαζόμουν να αλλάζω σχέδια κάθε μέρα. Τώρα ξαναγυρνάμε στην Τούμπα μας. Και θα περιμένουμε μέσα στον κρατήρα του ηφαιστείου να δούμε ποιοι θα αντέξουν στη λάβα την ομάδας μας και των οπαδών μας!
Οι τωρινοί παίκτες μου δεν έχουν τη μεγάλη προσωπικότητα, την ευγένεια, το θάρρος και το πάθος των ποδοσφαιριστών του 1976. Πρόκειται για κουλτουριάρηδες που έχουν παρεξηγήσει το επάγγελμα που παίζουν.
Η κουλτούρα είναι η μεγαλύτερη απειλή για το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Η νοοτροπία των παικτών δεν αλλάζει από χώρα σε χώρα τόσο πολύ. Δε θυσιάζει πια κανέναν τη ζωή του για την μπάλα.
Οι παίκτες έχουν συνδικαλιστικές διεκδικήσεις, μοστράρουν τις φάτσες τους στην τηλεόραση, ρεκλαμάρουν στις φανέλες τους μεγάλες φίρμες, υπογράφουν συμβόλαια ηθοποιών, μιμούνται τους τραγουδιστές, έπαψαν να είναι δημοκράτες. Γίνανε δημαγωγοί. Όμως εγώ πιστεύω στο ελεύθερο ποδόσφαιρο που φτάνει στη μεγάλη του ακμή μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες".
Ενδιαφέροντα όλα αυτά, αλλά δύσκολο φαντάζομαι να το καταλάβουν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ που θέλουν με κάθε θυσία ένα πρωτάθλημα άμεσα: "Α ναι, σας ξέρω εσάς τους θερμόαιμους που βλέπετε το πρωτάθλημα σαν εύκολη υπόθεση, αλλά όταν ερχόσαστε μετανάστες στη Γερμανία κάνετε δέκα χρόνια να μάθετε τη γερμανική γλώσσα.
Οι φίλαθλοι στο γήπεδο ξεχνάνε τον εαυτό τους, γίνονται υπεράνθρωποι, σούπερμαν. Τα βλέπουν όλα εύκολα αλλά δεν είναι ..."
Η απόψή σας για την κουλτούρα που μολύνει το ποδόσφαιρο θα μπορούσε να εξηγηθεί με παραδείγματα; "Ο Σούστερ θεωρεί πολύ φυσικό να εμφανίζεται η γυναίκα του γυμνή στην τηλεόραση! Δε σας λέει τίποτε αυτό; Ο Μπράιτνερ, κομμουνιστής μέχρι αναρχικός, εμφανίζεται κι εκείνος μοντέλο στην τηλεόραση, γυμνός. Δε σας λέει τίποτε αυτό; Εμείς στα χρόνια μας ντρεπόμασταν να βάλουμε τη φανέλα μας απ' έξω".
Σε τι πιστεύετε πολύ; "Στην εργασία. Στα 1976 τέτοια εποχή ήμασταν πέντε βαθμούς πίσω από την ΑΕΚ. Σε τέσσερις μήνες είχαμε κατακτήσει το πρωτάθλημα αφήνοντάς την πέντε βαθμούς πίσω".
Τι υπονοείτε; "Ότι δεν παραδίδομαι. Ο Λόραντ δεν πρόκειται να παραδοθεί. Όσο θα έχω και την τελευταία ευκαιρία και θα απέχω από τον πρώτο δύο βαθμούς θα τον κυνηγάω να τον νικήσω μέχρι και την τελευταία Κυριακή ..."
Για την παρουσία των διεθνών παικτών του ΠΑΟΚ στην Εθνική αλλά και στον Δικέφαλο, τόνισε: "Νομίζω ότι στην Εθνική παίζουν αλλιώτικα. Αυτά τα παιδιά κάθονται σε δυο καρέκλες. Κατά τη γνώμη μου οι καλοί παίκτες του ΠΑΟΚ βρίσκονται εκτός Εθνικής!!!"
Ποιους εννοείτε; "Τον Βασιλάκο, τον Σαράφη, τον Σίγγα..."
Και ο Κούδας; Πώς βλέπετε τα ποδοσφαιρικά στερνά του; "Έδωσε τόσα πολλά αυτό το παιδί που αξίζει κανένας να το θαυμάζει και μόνο! τα πόδια του έχουν πάνω από χίλια σημάδια. Το έχουν τσακίσει. Κι όμως στέκεται γερά και συχνά μας ξαναδίνει αυτό το ανεπανάληπτο χάρισμα της ιδιοφυΐας του.
Δυστυχώς όμως ο Κούδας, ποδοσφαιρικά γέρασε! Σιγά σιγά θα δοκιμάσω τον Κωστίκο στη θέση του. Προς Θεού δεν σκέφτομαι να σταματήσω το ποδόσφαιρο στον Κούδα. Απλούστατα θα ετοιμάσω τον διάδοχό του, αφού δεν το φρόντισε αυτό ο ΠΑΟΚ πριν από δύο χρόνια ..."
Δεν θα πληγωθεί ο Κούδας, αν συμβεί αυτό; "Πολλές φορές χαίρεται όταν δεν παίζει και ακόμη πιο συχνά τραυματίζεται. Έχει τραβήξει τόσα πολλά. Τώρα πια από τον Γιώργο περιμένω στα 20 λεπτά που θα πιάνει την απόδοσή του να μου αλλάζει το αποτέλεσμα".
Κλείνοντας το κείμενο, θυμηθείτε στο κείμενο ΕΔΩ το μεγάλο και πληρέστατο αφιέρωμα στον Γκιούλα Λόραντ, που είχε γράψει ο Olivares...
